วิธีการที่มีประสิทธิภาพในการทำหมันและการรักษาด้วยยาต้านเชื้อแบคทีเรีย - การอภิปรายอย่างละเอียดเกี่ยวกับวัตถุดิบสารเคมีรายวันในสารฆ่าเชื้อ

ในการเผชิญกับการแพร่ระบาดของโรคที่ซับซ้อนและรุนแรงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องทำงานด้านความปลอดภัยและการคุ้มครองสุขภาพที่ดี เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์กล่าวว่าการปรับปรุงภูมิคุ้มกันของตัวเองล้างมือบ่อย ๆ และการสวมหน้ากากเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการหลีกเลี่ยงการติดเชื้อ น้ำยาฆ่าเชื้อด้วยมือประกอบด้วยสารลดแรงตึงผิวและสเปรย์สามารถฆ่าเชื้อโรคการฆ่าเชื้อและผลการทำความสะอาด

นอกจากสารลดแรงตึงผิว, สารฆ่าเชื้อที่ต้านเชื้อแบคทีเรีย (ยับยั้ง) ในตลาดยังเพิ่มยาฆ่าเชื้อให้กับสูตรซึ่งสามารถลดหรือยับยั้งการเติบโตของจุลินทรีย์ ในปัจจุบันมียาฆ่าเชื้อหลายสิบตัวที่สามารถใช้ในสารฆ่าเชื้อด้วยยาต้านเชื้อแบคทีเรีย (ยับยั้ง) แต่ความปลอดภัยของยาฆ่าเชื้อบางชนิดต้องการการวิจัยเพิ่มเติมซึ่งอาจทำให้เกิดอาการไม่พึงประสงค์เช่นผิวหนังอักเสบปฏิกิริยาภูมิแพ้การดูดซึมผิวหนัง

ผู้เชี่ยวชาญชี้ให้เห็นว่าการฆ่าเชื้อและการฆ่าเชื้อเป็นสองแนวคิด การฆ่าเชื้อโรคหมายถึงผลกระทบร้ายแรงต่อร่างกายการสืบพันธุ์ของจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรค แต่ไม่สามารถฆ่าจุลินทรีย์ทั้งหมดเช่นสปอร์ได้ ดังนั้นการฆ่าเชื้อโรคจึงไม่ละเอียดและไม่สามารถเปลี่ยนการทำหมันได้ การทำหมันเป็นสงครามทำลายล้างฆ่าเชื้อโรคโดยไม่ต้องทิ้งและฆ่าเชื้อโรคคือการปราบปรามอาวุธลดจำนวนเชื้อโรคลดพลังและการถ่ายทอด

Brian Sansoni จาก American Cleaning Association เชื่อว่าการล้างมือด้วยสบู่และน้ำเป็นวิธีการฆ่าเชื้อที่ดีที่สุด ผู้ฆ่าเชื้อด้วยมือมีบทบาทเสริมเท่านั้นและไม่สามารถแทนที่สบู่แบบดั้งเดิมได้ ดร. Glatt เตือนว่าไม่ว่าจะใช้วิธีการล้างมือแบบใดมือควรเปียกโชกก่อนและขัดถูอย่างระมัดระวังเป็นเวลา 20 ถึง 30 วินาที เมื่อใช้ยาฆ่าแมลงมือให้ถูด้านหน้าและด้านหลังของมือนิ้วมือเล็บ ฯลฯ จนกระทั่งเจลทำความสะอาดมือแห้งสนิทก่อนที่จะล้าง

ส่วนผสมพื้นฐาน:สารลดแรงตึงผิว

เมื่อเทียบกับส่วนผสมทางเคมีของการฆ่าเชื้อและการฆ่าเชื้อวัตถุดิบหลักในการฆ่าเชื้อด้วยมือเป็นสารลดแรงตึงผิว ฟังก์ชั่นพื้นฐานของมันคือการกำจัดไขมันและสิ่งสกปรกบนมือ การใช้งานปกติคือ 15% ถึง 25% เมื่อเร็ว ๆ นี้ด้วยความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับน้ำยาฆ่าเชื้อที่หลากหลายและฆ่าเชื้อในมือฆ่าเชื้อสารลดแรงตึงผิวก็ยังขาดแคลนเช่นกัน

แรงทดแทนที่แข็งแกร่ง: สบู่ยาเป็นที่นิยมอีกครั้ง

สบู่เป็นผลิตภัณฑ์ซักผ้าและดูแลที่ขาดไม่ได้ในชีวิตประจำวัน ใช้กรดโซเดียมไขมันและอื่น ๆสารลดแรงตึงผิวในฐานะที่เป็นวัตถุดิบหลักเพิ่มตัวปรับปรุงคุณภาพและตัวปรับปรุงการปรากฏตัวและมีการประมวลผลและเกิดขึ้น มันยังคงใช้โดยหลายครอบครัว

ส่วนผสมของการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย: Parachloro-meta-xylenol

สูตรการฆ่าเชื้อด้วยมือทั่วไปมีการปนเปื้อนการดูแลการต้านเชื้อแบคทีเรียการปรับประสาทสัมผัสและส่วนผสมจากธรรมชาติซึ่งสามตัวแรกมีส่วนผสมทางเคมี

ส่วนผสมการปนเปื้อนส่วนใหญ่เป็นประจุลบสารลดแรงตึงผิวเช่นเดียวกับสารลดแรงตึงผิวที่ไม่ได้รับไอออนและ zwitterionic จำนวนเล็กน้อยซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อให้การปนเปื้อนและโฟมที่อุดมสมบูรณ์ สารลดแรงตึงผิวประจุลบที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ สบู่, โซเดียม lauryl ซัลเฟต, q-olefin sulfonate, แอลกอฮอล์ไขมัน polyoxyethylene อีเธอร์ซัลเฟต, กรดไขมัน q-sulfonic, lauroyl sarcosinate และ monooleamide sulfosuccinate disodium สารลดแรงตึงผิวแบบไม่มีไอออนไม่ค่อยใช้ใน sanitizers มือ การเพิ่มจำนวนเล็กน้อยสามารถเพิ่มผลการปนเปื้อนและปรับปรุงความเสถียรของโฟมเช่นน้ำมันมะพร้าวไดเอธานอลาไมด์ซึ่งการเติม alkyl glycosides สามารถลดการระคายเคืองของสารลดแรงตึงผิวให้กับผิว zwitterions จำนวนเล็กน้อยถูกเพิ่มเข้ามาเพื่ออำนวยความสะดวกในการเกิดฟองและความทนทานของโฟมเช่น Betaine และ Amine Oxide

เนื่องจากผลการเสื่อมสภาพของสารลดแรงตึงผิวผิวหนังให้ความรู้สึกแห้งหลังจากล้างมือดังนั้นควรเพิ่มสารเติมไขมันและอ้อยผิวเพื่อเติมน้ำมันผิวเพื่อป้องกันผิวที่แห้งและหยาบเช่นลาโนลินธรรมชาติและสังเคราะห์ที่หลากหลาย, กลีเซอรีน, โพรพิลีนไกลคอล, ซอร์บิทอล, แลคเตทและโซเดียม

มือมักจะสัมผัสกับโลกภายนอกและเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะถูกปนเปื้อนด้วยแบคทีเรียต่าง ๆ และแม้แต่เชื้อราดังนั้นส่วนประกอบของการฆ่าเชื้อแบคทีเรียจะต้องมีสเปกตรัมกว้าง